Ślęża – taka niby niepozorna góra.Taka „górka”.A jednak za każdym razem, gdy tam jestem, przypomina mi, że nie chodzi o to, gdzie wchodzisz, tylko z kim i jakim tempem.
Z pamiętnika mamy, która… znowu się wspięła (tym razem na Ślężę). Dowiedz się więcej »
Są takie dni, kiedy życie mówi do Ciebie wyraźnie: „Zwolnij, kobieto.” A Ty – zamiast zwolnić – wciskasz gaz. Aż w końcu… budzisz się o 9:27, mając wyjazd zaplanowany na
Z pamiętnika mamy, która… zaspała na własną wyprawę w góry Dowiedz się więcej »
Czy w życiu chodzi tylko o to, by „dawać radę”? Często słyszę te słowa. Czy zamiast ciągłej walki, nie lepiej prosić o wsparcie albo po prostu być blisko siebie?
Z pamiętnika mamy, która… dawała świetnie radę Dowiedz się więcej »
Jako dziecko 1 września kojarzył mi się z ekscytacją. Pamiętam ten charakterystyczny miks emocji: trochę smutku po wakacjach, ale też ciekawość, radość, dreszczyk – bo znajomi, bo koledzy, koleżanki, bo
Z pamiętnika mamy, która… zaczęła kolejny rok szkolny Dowiedz się więcej »
Plan na ten dzień wydawał się taki prosty. Miał być spokojny. A wyszedł dzień pełen kleju, Action, zawodów sportowych, jogi i wizyty u weterynarza. Kolejny dzień w biegu – jednak
Z pamiętnika mamy, która miała mieć spokojny dzień Dowiedz się więcej »
Kiedyś miałam w głowie całą listę „muszę” i „powinnam”.Muszę ogarnąć.Powinnam się postarać.Muszę to zrobić.Powinnam być lepsza.
Z pamiętnika mamy, która nie chce spełniać oczekiwań całego świata Dowiedz się więcej »
Nigdy nie myślałam, że muszę wszystko sama.Ale wychowano mnie w przekonaniu, że lepiej nie prosić.Że „dobry zwyczaj, nie pożyczaj”.Że jeśli chcesz liczyć – licz na siebie.Że powinnam wiedzieć, umieć, ogarniać.
Z pamiętnika mamy, która… korzysta z pomocy psychoterapeutki Dowiedz się więcej »
Staram się być tu i teraz. Oddychać głęboko, patrzeć na dzieci, słuchać ich opowieści, śmiać się z ich żartów i ich śmiesznie wymawianych słów.
Z pamiętnika mamy, która żyje tu i teraz… prawie zawsze Dowiedz się więcej »
– Maaamooo, zapomniałaś! Słyszę to zdanie i czuję, jak powoli, ale konsekwentnie, coś mi się w środku gotuje. Nie wiem, co dokładnie – może cierpliwość? Może zdrowy rozsądek? A może po
Z pamiętnika mamy, która znowu zapomniała… Dowiedz się więcej »
Dopóki w moim życiu nie pojawiły się dzieci, nie spóźniałam się. Ba – byłam tą, która przychodziła przed czasem. Punktualność miałam we krwi. Wpajana od dziecka jak tabliczka mnożenia –
Z pamiętnika mamy, która znów się spóźniła. Dowiedz się więcej »
