Staram się, by weekendy były czasem rodzinnym. Owszem, zdarza się nam w sobotę pracować, sprzątać itp., ale zwłaszcza niedziela ma być dniem, który spędzamy razem. Odpoczywamy na sposoby wszelakie. Tym razem postanowiliśmy odpocząć w Karpaczu. W dodatku nie sami, bo w grupie: sześcioro dorosłych i siedmioro dzieci.
Lubię planować, organizować. Lubię, gdy mam różne zadania przed sobą. Zmienność jest fajna. Nie pozwala się nudzić. Tylko jakoś ostatnio nic nie idzie mi tak, jakbym tego chciała.
„Być razem” Jesper Juula to kolejna pozycja tego autora w naszej domowej biblioteczce. Byłam jej bardzo ciekawa i czekałam z niecierpliwością na paczkę. Czy było warto?
Jeszcze w ubiegłym roku, w trakcie ciąży z Miłoszem, dałam się namówić na testowanie pieluszek wielorazowych. No i w końcu trzeba się było wywiązać z danego słowa, bo jakoś głupio odwlekać w nieskończoność.
Gdy rodzi się maluch, mama musi poukładać swoje życie na nowo. Mówi się, że z dzieckiem można wszystko, to tylko kwestia dobrej organizacji. Czy aby na pewno?
W swoim rodzicielstwie napotykamy wiele trudnych chwil i tematów. Jednym z nich jest właśnie niepełnosprawność. Anielce już zdarza się pytać, dlaczego ta pani jeździ na wózku albo dlaczego ten pan nie ma nogi. Nie raz zastanawiam się, co jeszcze mnie czeka…
Nie jestem typem lenia, choć uwielbiam położyć się z książką na kanapie, hamaku itp. Nie jestem też typem stuprocentowego sportowca, który najchętniej by biegał, pływał, jeździł na rowerze, rolkach itd. Ale lubię wiele dyscyplin sportowych i chętnie uprawiam niektóre z nich. Daleko mi do pedantki i choć sprzątam, to mojemu domowi daleko do ideału. Lubię… Read More Odpoczywasz?
Wiele osób już mnie pytało: „no to jak to jest z tą trójką?”. Więc żeby odpowiedzieć każdemu z osobna, a jednocześnie wszystkim naraz, piszę. Jak jest? Ano odlotowo. Odlot za odlotem. 😂
W związku z tym, że ostatnio sporo się u nas dzieje, postanowiłam co nieco w końcu spisać. Bo musicie wiedzieć, że fajne rzeczy dla Was szykuję. 😁
Chciałabym o tym zapomnieć, jednak każdy katar, kaszel, czy choćby przypadkowy „gil” sprawia, że szpital zaczyna mi się śnić po nocach. I nie są to bynajmniej miłe sny. Nie, żeby wizyta w szpitalu jawiła mi się jako trauma. W końcu udzielono nam pomocy. Wyszliśmy zdrowi. Ale jednak szpital, to nie dom.