Rok 2019 definitywnie dobiegł końca kilka miesięcy temu. Niektóre sprawy się skończyły, jedne będą toczyć się dalej, a i pewne nowe się rozpoczęły lub rozpoczną. Dziś zrobię coś, czego nie robiłam nigdy w życiu.
Nigdy nie robiłam jakichś szczególnych planów na konkretny rok, a już absolutnie nie robiłam postanowień noworocznych. Ten rok trochę się różni od poprzednich. Bo pewne rzeczy kiełkują we mnie od jakiegoś już czasu. I nie chcę dłużej czekać z ich realizacją.
Ostatnio na jednym z warsztatów zadano mi pytanie „Jak się bawisz?”. „No… Z dziećmi się bawię.” – odpowiedziałam. „A tak dla siebie? Tak dla własnej przyjemności.” I mnie wmurowało. Nabrałam wody w usta. Nie wiedziałam, co powiedzieć. To dorośli się jeszcze bawią?
Nie raz już pisałam o tym, że lubię planować i organizować. Ale lubić, a rzeczywiście robić to i jeszcze wcielać w życie, to różnica. Przyszedł jednak nowy rok, więc czas najwyższy wprowadzić w życie nowy plan.
Mama – osoba, która zaplanuje, zorganizuje życie całej rodziny. Zrobi listę zakupów, potem zakupy. Pranie, sprzątanie, gotowanie. Ogarnie dzieci, wymyśli zabawy, ma głowę pełną pomysłów i inspiracji (takie modne słowo). A jak już się wyurlopuje (macierzyńsko), to w końcu wróci do pracy. Nie krzyczy, nie denerwuje się. Oaza spokoju. Taa… A teraz wróćmy na ziemię.
Święta, a potem szybko zbliżający się koniec roku, to nie tylko czas sprawunków wszelakich. To także czas zadumy. To czas, kiedy staramy się dbać o atmosferę świąt. Tak, aby w ferworze świątecznych przygotowań, nie zapomnieć o tym, co najważniejsze. Czasem przychodzi też moment, w którym zastanawiamy się, czy mama i tata, to wciąż te same… Read More Czy mama i tata to nadal MY?
Jest takie święto, które każdy z nas przeżywa raz do roku. I każdy chciałby, żeby ten dzień był wyjątkowy. Dzień urodzin. A już zwłaszcza rodzicom zależy na tym, żeby zobaczyć ten uśmiech i szczęście na twarzy swojego dziecka – solenizanta. Jak tego dokonać?
Staram się, by weekendy były czasem rodzinnym. Owszem, zdarza się nam w sobotę pracować, sprzątać itp., ale zwłaszcza niedziela ma być dniem, który spędzamy razem. Odpoczywamy na sposoby wszelakie. Tym razem postanowiliśmy odpocząć w Karpaczu. W dodatku nie sami, bo w grupie: sześcioro dorosłych i siedmioro dzieci.
Lubię planować, organizować. Lubię, gdy mam różne zadania przed sobą. Zmienność jest fajna. Nie pozwala się nudzić. Tylko jakoś ostatnio nic nie idzie mi tak, jakbym tego chciała.
„Być razem” Jesper Juula to kolejna pozycja tego autora w naszej domowej biblioteczce. Byłam jej bardzo ciekawa i czekałam z niecierpliwością na paczkę. Czy było warto?