zSzyjemy RAZEM łączy pokolenia! -

Szycie to ostatnio hobby, które bardzo zyskało na atrakcyjności. Był taki moment, że dopadło i mnie. 🙂 Muszę przyznać, że uległam modzie i spośród wielu możliwości, które daje szycie, najbardziej polubiłam filc. A właśnie z filcu szyli uczestnicy drugiego spotkania zSzyjemy RAZEM organizowanego przez Fundację Laboratorium Futurum w ramach konkursu OCRS – Aktywna Oława 2018.

Nigdy nie nauczyłam się szyć na maszynie. Mimo, że była u nas w domu, to korzystać z niej nie umiem do dziś. A szkoda. Bywa, że czasem by mi się ta umiejętność przydała. Nie umiem też wyszywać, a że kiedyś umiałam, to za dużo powiedziane. Próbowałam robić na drutach, szydełkiem i jeszcze kilku innych metod, ale z niczym nie zaprzyjaźniłam się na dłużej. Przyjemność odnalazłam w pracy z filcem, który okazał się materiałem, który w miarę dobrze znosi mój brak umiejętności. Dlatego, gdy zobaczyłam, że w Oławie odbywa się spotkanie z filcem w roli głównej, stwierdziłam, że nie może mnie tam zabraknąć! 😀

Fundacja Laboratorium Futurum to, jak sami się określają,

proekologiczne Laboratorium Przyszłości, wykorzystujące poza szablonowe myślenie projektowe, innowacje i kreatywność!

Fundacja powstała w Oławie w 2013 roku i zajmuje się działalnością na rzecz ochrony środowiska, naukową, naukowo-techniczną, oświatową, kulturalną, w zakresie kultury fizycznej i sportu, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów. Fundacja realizuje zadania, których celem jest edukacja dzieci i młodzieży oraz (w szczególności) osób starszych.

Warsztaty z szycia z filcu były drugimi „szyciowymi” warsztatami, organizowanymi przez fundację. Trzecie i ostatnie, tym razem związane z szydełkowaniem, odbędą się już za tydzień 24.04.2018, również w Oławie w siedzibie OCRS. Tutaj znajdziecie link do wydarzenia. Obowiązują zapisy, ale myślę, że goście ad hoc również będą mile widziani. 😉 Wtedy jedynie musicie liczyć się z tym, że materiałów może nie starczyć dla wszystkich.

Na warsztatach związanych z filcem każdy z uczestników dostał „na dzień dobry” tzw. pakiet startowy, na który składał się kawałek szarego filcu (nie pytajcie mnie o rozmiary, bo nie mierzyłam, a „na oko” do dzisiaj nie umiem nic zmierzyć). 😛

A na stołach czekały pozostałe materiały (inne niż filc, np. minky i inne), nici, sznurki, kordonki, igły wszelakiej maści, nożyce, papiery na ewentualne wzory, nożyk do wykrawania oraz dwie maszyny do szycia.

Zabrakło mi jedynie kleju na gorąco, bo np. guziczki, kokardki można było przykleić i zaoszczędzić trochę czasu, a prace mogłyby zyskać na atrakcyjności.

W „moich” warsztatach myślę, że uczestniczyło ok. 20 osób (znów nie liczyłam). Mimo, że wydarzenie było zaplanowane jako międzypokoleniowe, to brakowało seniorów. Może nie szyją z filcu? Było za to troje dzieci (pewnie mamy również były uczestnikami), które bardzo chętnie również aktywnie brały udział i szyły, wycinały. Szkoda, że moja Anielka jeszcze na to za mała, myślę, że mogłoby spodobać się i jej, tym bardziej że lubi prace manualne.

Niestety na maszynę trzeba było czekać, dlatego ja (mimo że chciałabym się nauczyć korzystać z maszyny – może to pomysł na kolejne warsztaty?) zdecydowałam się na szycie ręczne. I mimo, że Wielkanoc już była, postanowiłam zrobić króliczy koszyczek. 🙂

Pośród prac przeważały futerały, poduszki, torebki, a zdarzyła się i maska. Ewidentnie niektóre panie miały nie tylko wyobraźnię, ale i umiejętności. Aż miło było popatrzeć!

Przestronna sala OCRS pozwala na organizację warsztatów, czy też wydarzeń dla sporej grupy osób. Dlatego nie było problemu ze znalezieniem sobie miejsca, a wymiana inspiracji, doświadczeń i podpatrywanie bardziej doświadczonych koleżanek, było bardzo mile spędzonym, nie straconym (!), czasem. Wydarzenia takie są bardzo fajną alternatywą dla „zwykłych” zajęć, a czas spędzony pośród pozytywnie i podobnie zakręconych ludzi – można nazwać bezcennym.